Eksperyment chóralnego śpiewania piosenki autorstwa Lilly Wong i Roberta Haig’a Coxona pt. „Be You Be You Be Love” przeprowadzony 10 grudnia, 2020 roku dał doskonałe, wymierne rezultaty jednoznacznie stwierdzające, że śpiewanie rzeczywiście wpływa pozytywie na strukturę komórkową śpiewającego i jego otoczenie. Pomysł takiego eksperymentu powstał w umyśle Tzipi Raz, autorki filmu 1 Field. Piosenka Roberta Haig’a Coxona i Lilly Wong „Be You, Be You Be Love” stanowi ważny element ścieżki dźwiękowej tego dokumentu. Eksperyment przeprowadzono w jednym ze szpitali w Tel Awiwie z udziałem międzynarodowej wirtualnej widowni i polegał na wspólnym, kilkakrotnym odśpiewaniu tej piosenki dla pacjentów szpitala. Taki chóralny śpiew jednocześnie na żywo i w cyberprzestrzeni był monitorowany w kilku miejscach na świecie: w Wielkiej Brytanii, Rosji, Indiach, Zjednoczonych Emiratach Arabskich i w Izraelu. W Anglii pomiarem efektów śpiewania przewodził John Stuart Reid, wynalazca cymatoskopu, urządzenia rejestrującego fale dźwiękowe w wodzie. Jak się okazało, wszystkie instrumenty pomiarowe we wszystkich zakątkach globu odnotowały podczas śpiewania ważne zmiany, czy to w koherencji zbiorowej świadomości, czy wewnętrznej koherencji pacjentów szpitala (mierzonej na podstawie stanu spójności ciał subtelnych i czakramów przed i po wydarzeniu), czy w samej cząstce DNA. Poniżej slajdy Johna Reida z geometriami wyłaniającymi się podczas śpiewu i ich polskie tłumaczenie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz