Małżeństwo ... w obliczu Boga i w obliczu
tego
świata
B.D. Nr. 4357 28 i 29.06 1948
Musicie znaleźć do siebie w miłości, gdyż inaczej
związek wasz nie otrzyma Mego błogosławieństwa. Małżeństwo jest wspólnotą,
wspólnym życiem w wewnętrznej harmonii. Małżeństwo jest stanem który nie
potrafi zostać stworzonym zgodnie z prawem, a tylko i jedynie wywodzić się z
głębokiej wolnej od własnych interesów miłości, która jak raz zapłonie to już
nigdy nie może zgasnąć, gdyż prawdziwa miłość łączy serca, nie jest ona miłością
ciała która w upojeniu zmysłów szuka jej spełnienia; ona nie jest miłością
wymagającą. Miłość która bez ustanku chciałaby dawać i uszczęśliwiać jest
fundamentem małżeństwa które jest prze ze Mnie pobłogosławione. Małżeństwo jest
uwewnętrznioną wspólnotą dwojga ludzi, których serca odczuwają do siebie czystą
miłość .... Małżeństwo takie nie może zostać rozwiązane, gdyż prawdziwa miłość
nigdy nie może przeminąć .... A małżeństwo to zostaje wówczas zawarte, gdy
dwoje ludzi Mi się poleca i prosi ażebym pobłogosławił ich związek. Wówczas są
oni dla Mnie mężem i żoną i powinni oni tak długo razem pozostać, aż śmierć ich
od siebie rozdzieli. Kto taki związek
małżeński zawarł, tam będzie się zawsze czuł przynależnym do swego partnera,
także i wówczas, gdy zewnętrzne okoliczności ich rozłączą. Moje
błogosławieństwo będzie na nich spoczywać, gdyż to święte uczucie, które ma
swój początek we Mnie związek ten spowodowało, uczucie które jest pierwszym
warunkiem do prze ze Mnie chcianego małżeństwa. Czystą miłość można na ziemi
tylko rzadko spotkać, mimo to są zawierane małżeństwa i nie jest to przeciwnym
Mojej woli, gdyż ludzkość powinna się rozmnażać ponieważ niezliczona ilość dusz
czeka na to ażeby zostać spłodzona w ciało, aby mogły na tym świecie, w materii
absolwować ich ostatnią fazę rozwoju. Musi więc przywiązanie obojga ludzi
przyjąć jakąś na zewnątrz rozpoznawalną formę. Formę która zawiera pewne prawa
i zobowiązania, gdyż ludzie bez tych praw i zobowiązań za łatwo by znowu
wykraczali przeciw Moim prawom i przez to byłoby zagrożone właściwe wychowanie
ich potomstwa, które jest bardzo ważne dla rozwoju duchowego. A więc jest
zawarcie małżeństwa według form prawnych odpowiednie Mojej woli, ale to czy
Moje szczególne błogosławieństwo na nim spoczywa, jest znowu zależne od stopnia
wzajemnej miłości obojga partnerów. Moje błogosławieństwo z kolei decyduje o
tym czy małżeństwo zostało zawarte przede Mną, czy też przed ludźmi. Jeśli
małżeństwo zostanie zawarte z innych motywów, bez obopólnej miłości, to wówczas
jest to małżeństwo wprawdzie ważne w obliczu świata i Ja jeśli zostanę o to
poproszony nie odmówię Mego wsparcia, ale małżeństwo to nie odpowiada
prawdziwemu znaczeniu tego słowa i nie jest małżeństwem z którego Ja się
cieszę, nie jest ono tym przeze Mnie chcianym stanem zjednoczenia, który przez
miłość staje się aktem rozkoszy który Ja błogosławię. Gdyż zawsze tam gdzie
jest czysta miłość, będzie dominowała zasada dawania, tam gdzie jest czysta
miłość Ja nie będę wyłączany z życia małżeńskiego, gdyż Ja jestem miłością a
Duch Mój będzie panował nad tymi ludźmi i w nich działał, ludźmi którzy przede
Mnie wystąpią i jako mąż i żona i o Moje błogosławieństwo
poproszą .... Amen
Chęć na potomstwo .... Wyczekujące
dusze
B.D. Nr 2795 02.i.03.07.1943
Niezliczona ilość dusz wyczekuje na możliwość wcielenia
się, dlatego też muszą powstawać ciągle nowe pokolenia. Muszą rodzić się ciągle
nowi ludzie, w których mogą przebywać dusze na tej ziemi na czas ich ostatniego
okresu rozwoju. A więc konieczna jest do tego zawsze gotowość ludzkości na
ziemi, aby dusza taka mogła zająć miejsce w nowym ciele, co jest jednocześnie
aktem miłości do jeszcze nie zbawionych, jeśli ludzie dają jakiejś duszy
możliwość ostatniego wcielenia się na ziemi ... Ale do tego powinno się mieć
tylko jedną pobudkę a mianowicie zbudzenia nowego życia, jedynie ten zamiar
powinien być powodem złączenia się mężczyzny z kobietą. Brakuje tej woli, to
wówczas akt ten oznacza przeciwne prawu Bożemu wykonywanie funkcji ciała, która
tylko i wyłącznie zbudzeniu nowego ludzkiego życia służyć powinna. I wiele
grzeszy się właśnie w tym przypadku, to znaczy nie bierze się tutaj pod uwagę
woli Bożej, ciało nie zostaje wychowane zgodnie z jego właściwym zadaniem
(przeznaczeniem).
Skutkiem tego jest, że wiele dusz na darmo wyczekuje i nie
może się wcielić, pomimo że osiągnęły one już ten stopień dojrzałości który im
na wcielenie na ziemi pozwala. Dusze te przebywają w pobliżu ziemi i starają
się nakłonić ludzi do zjednoczenia się, co jest wówczas tym przypadkiem, gdy
ludzie połączyli się z miłości. Gdyż wzajemna miłość powinna być energią która
skłania nas do połączenia się z którego powstaje nowe życie. Miłość wzajemna
dwojga ludzi jest konieczna jeśli dusza chce podczas tego krótkiego czasu na
ziemi osiągnąć tę dojrzałość, która umożliwiła by jej wstęp do królestwa
światła. Połączenie bez miłości daje możliwość wcielenia jedynie takim duszom,
nad którymi panują jeszcze bardzo silnie złe popędy i dlatego też podczas życia
na ziemi bardzo intensywnie muszą walczyć ażeby popędy te przezwyciężyć ...
(03.07.1943) Ludzka chęć stworzenia potomstwa jest często połączona z
wzajemną miłością i to jest dla wcielającej się duszy wielką zaletą jeśli
miłość przeważa, gdyż wówczas przeskakuje na nowonarodzonego ich iskierka
miłości, dzięki czemu ono o wiele łatwiej może osiągnąć swoją duchową
dojrzałość. Jeśli jednak staramy się zapobiec przyjście potomstwa, to może mieć
to na chętną do wcielenia się duszę bardzo ujemne wpływy, gdyż popędliwość
ludzi wzmacnia te same popędy u nowej istoty i dusza jej będzie musiała podczas
jej życia na ziemi ciągle przeciw tym popędom prowadzić walkę.
Jeśli
nie dojdzie jednak wcielenie do skutku, to przebywają
one pomimo tego w pobliżu tych ludzi i wywierają na nich wpływ ażeby
skłonić
ich do ponownego połączenia w celu uzyskania potomstwa. Zrozumiałym jest
fakt,
że w tym przypadku będą dominować pożądania cielesne, gdyż dusze
oddziałują na
tych ludzi zgodnie z ich skłonnościami, a więc starają się na nich
przenieść
czyste cielesne pożądania i mieć wówczas możliwość wcielenia się.
Niesamowita
więc odpowiedzialność spoczywa na ludziach którzy się łączą z popędów
bez
miłości, gdyż są one otoczone przez dusze które chcą się inkarnować a
oni
zwabiają przez ich skłonności dusze o podobnych skłonnościach które chcą
skorzystać z tych chwil nieopanowania aby wziąć miejsce w nowo
spłodzonej
istocie która właśnie poczyna jako człowiek swą drogę po tej ziemi. I
najczęściej przeważają właśnie takie dusze, gdyż liczba tych którzy
miłość i
chęć spłodzenia potomstwa w sobie noszą jest tylko niewielka. I dlatego
też
będzie płeć ludzka coraz to bardziej uboga w ducha, gdyż mało jest
miłości
pomiędzy ludźmi którzy także bez miłości zobaczyli światło tego świata
....
Amen
Przeznaczenie człowieka .... Pożądanie do
prawdy
06.11.1954
Przeznaczeniem człowieka jest osiągnięcie na ziemi pełnej
doskonałości jego duszy ... Duchowe dojrzewanie zostało wam ludziom jako cel
wytyczone, do którego powinniście z wolnej woli dążyć i który powinniście
osiągnąć, ażeby na końcu waszego życia nadawać się do życia w świecie duchowym.
Ta nie do obalenia prawda zostaje jednak tylko przez niewielu przyjęta i
odpowiednio do tego stanu prowadzi się życie na ziemi. Większość ludzi ma
oślepione zmysły, oni są ślepi duchowo i nie porusza ich to w ogóle, jeśli ktoś
stara się ich zbliżyć do prawdy ... oni mogą jedynie okazać niski stan
rozwoju ich dusz, nie czynią jednak nic aby stan ten podnieść ... oni nie
wierzą w to, że pomiędzy stworzonym światem a Stworzycielem istnieje
jakiś związek. I nie szukają również żadnego wyjaśnienia tych
zagadnień, co jest bardzo ważne: co z nimi potem będzie, jak opuszczą ich
ludzkie ciało ... Gdyż oni, też nie wierzą, że się po śmierci dalej żyje ....
Ich niewiara nie chroni ich jednak przed odpowiedzialnością, gdyż mają oni
wolną wolę i nikt nie zmusza ich do ich niewiary, do ich nastawienia do
Boga .... Któremu mogli by z własnej woli się oddać, ażeby być poprzez właściwe
nastawienie do Boga stale prowadzonym w myślach i uczynkach .... Gdyż każdy
człowiek może zwrócić się do Boga i nie ma on na swoje odwrócenie
się od Boga żadnego ważnego usprawiedliwienia jak tylko to, że on nie
chce ....
Gdyż jak tylko zechce on dowiedzieć się prawdy, to
zostanie mu ona przez Boga przesłana i wówczas zmieni człowiek swe nastawienie
do Boga na właściwe .... To że ludzie różnie myślą i chcą, to zależy jedynie od
nich samych, gdyż chęć zdobycia prawdy gwarantuje im właściwe myślenie i
dlatego też powinien każdy sam się sprawdzić w jakim stopniu on osobiście żąda
prawdy. Jeśli przyjmie on wszystko co się mu przekazuje z obojętnością
jako zgodne z prawdą, to on sam nie posiada żadnej żądzy prawdy, gdyż w
przeciwnym przypadku sam by sprawdził ją sprawdził .... I jeśli on
wszystko co mu się oferuje odrzuca, to może to być również obojętnością w
stosunku do prawdy, której on nie szuka i dlatego też nigdy nie będzie w
stanie jako prawdę rozpoznać. Jeśli człowiek pozostaje nie wiedzącym i jeśli
kroczy przed siebie duchowo ślepy, to jest to jego własna wina, gdyż nie
ma w nim pożądania prawdy .... I żaden człowiek nie może się tym usprawiedliwić,
że on nie wie co jest prawdą i że nigdy nie byłby w stanie tego ocenić
.... dlaczego on wszystko odrzuca. Zapewne nie jest mu możliwym
sprawdzić wiedzę pod kątem prawdy, gdyż do tego powinien on poprosić Boga o
wsparcie ... gdyż jego rozum sam nie jest w stanie podjąć się takiego zadania.
Ale jak tylko zwróci się on do Boga z prośbą o wsparcie, o rozjaśnienie umysłu,
to wówczas będzie mógł z jasnością rozpoznać różnicę pomiędzy prawdą a pomyłką
i nieprawdą. Do tego potrzebna jest jednak wiara w Boga .... I tą wiarę może
nawet rozum popierać jeśli człowiek okaże dobrą wolę. Bo przecież cały
wszechświat daje świadectwo istnienia mądrego wszechmogącego Stworzyciela,
dlatego też powinno być możliwym dla każdego mądrego człowieka, który stara się
zgłębić prawdę, zawołanie Ducha tego Stworzyciela o pomoc .... I otrzyma
on też wkrótce wyjaśnienie dotyczące jego przeznaczenia na ziemi i będzie mógł
on nadać jego wędrówce po ziemi prawdziwy sens i znaczenie i skończy także jego
lekkoduszną wędrówkę po tym świecie. On będzie sobie świadomy swej
odpowiedzialności w stosunku do swojej duszy i będzie jej pomagał w uzyskaniu
najwyższej doskonałości ....
Amen
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz