http://audio.kryon.com/en/
Transkrypcja 4 z 5
Witam was kochani! Jam Jest Kryon ze Służby Magnetycznej. Tym, którzy natkną się na niniejszy przekaz myśląc, że to całość przypominam, iż jest to czwarty z pięciu. Tym, którym się tak wydaje mówię, że być może słuchacie tych przekazów w niewłaściwym miejscu. Użyjcie więc intuicji i odnajdźcie takie miejsce, gdzie te przekazy są poprawnie ponumerowane i odpowiednio usystematyzowane. Dzisiejszy przekaz jest czwartym z pięciu, w którym opisujemy Koło Nauki. Każda szprycha jest poświęcona innemu przedmiotowi, posiada swoistą tematykę oraz związane z nią metody nauczania. Szprycha, opisem której się teraz zajmiemy została nazwana „życiem dziecka.” Jeśli się spytać, co to właściwie znaczy, jakiego przedmiotu tutaj nauczano, to odpowiem: tutaj chodzi o przedłużenie życia. Innymi słowy pod pojęciem „życie dziecka” uczono was jak przedłużać sobie życie.
Zauważcie, iż od pewnego czasu nauka Kryona podkreśla zagadnienie długowieczności. [Między innymi w dwóch przekazach z Montrealu, które miały miały miejsce w zeszłym roku, a polskie transkrypcje z których znajdują się poniżej w tej grupie – przyp. tłum] Dzieje się tak, bowiem zwracamy się do starych dusz i mówimy wam, że właśnie teraz jesteście tej planecie potrzebni bardziej, niż kiedykolwiek indziej. Dobrze o tym wiemy, że niektórzy z was pragną już odjeść, zwłaszcza, jeśli trwacie w bólu, czy smutku i śmierć wydaje się wam najlepszym rozwiązaniem. Doskonale zdajemy sobie z tego sprawę; ale na Ziemię wkroczył nowy paradygmat i potrzeba, abyście tutaj pozostali na dłużej. To prawda, że dusza jest wieczna i nawet jeśli teraz odejdziecie to i tak ponownie powrócicie. Zastanówcie się jednak nad efektywnością takiego rozwiązania, kiedy w nowym ciele będziecie musieli czekać kolejne 20 lat, aby dojrzeć i przypomnieć sobie, kim jesteście i żyć dalej. Powtarzamy więc, iż lepszym rozwiązaniem jest zdrowie i długowieczność.
Wcześniej wspominaliśmy także o miłości w akcji [miłosierdziu] oraz o żywym kontakcie z dzieckiem wewnętrznym. Rozmawialiśmy także o radości i o jej znaczeniu. Waga tych rzeczy powinna być każdemu z was oczywista, odbierana na poziomie intuicyjnym; potrzebujecie więc rozumieć, iż kluczem do zdrowia jest radość - ale tak nie jest. A przecież tak właśnie jest, wy to czujecie intuicyjnie. Wyobraźcie sobie na chwilę pewną scenkę. Nigdy nie byłem człowiekiem, więc zanim zaczniemy, udajcie, że nie wiem, kim jesteście i załóżmy, że przybywam tutaj i po raz pierwszy przyglądam się narodzinom dziecka. Widzę, jak rodzice przynoszą maleństwo do domu, jak się czule nad nim pochylają, jak go łaskoczą po brzuszku. Jak wam się wydaje, dlaczego tak się robi?
A teraz wyobraźcie sobie że mąż się budzi w środku nocy, bo mu się wydaje, że trzeba wstać do dziecka, idzie do dziecinnego pokoju i widzi jak maleństwo się uśmiecha. Mąż więc wybiega z pokoju, budzi żonę i krzyczy: - „Dzwoń po karetkę!” Żona patrzy na uśmiechające się dziecko i mówi: - „Och,nie, tylko nie to! Trzeba go pilnować, bo jak się zacznie głośno śmiać to będzie koniec!” Ha ha ha!
Przecież nikt z was tego nie robi! W życiu jest odwrotnie! Intuicyjnie robicie wszystko, żeby maleństwo rozśmieszyć! A dlaczego? Bowiem intuicyjnie wiecie, że jeśli kogoś, nawet człowieka w depresji – nie tylko dziecko – rozśmieszycie, to dobrze! To jest więcej jak tylko dobrze; to jest najlepsze, co można zrobić! Wzbudzanie radości to miłosierdzie, czyli takie zachowanie to miłość w akcji! Wy tego intuicyjnie pragniecie dla swoich dzieci. A przecież ta radość w waszym życiu z biegiem czasu płowieje, a nawet znika, czyż nie?
Czy potraficie sobie wyobrazić co się stanie, jak potraktować nastolatka tak samo jak niemowlaka i uszczypnąć go w policzek mówiąc: „a ti, ti bobasku!” Ha ha ha ha ha! Z wiekiem ta radość się trochę zaciera, czyż nie? Ale mniejsze dzieci wciąż ją mają niezmąconą.
Szanowni panie i panowie, na Ziemi nastaje nowy paradygmat! Wcale wam tutaj nie sugeruję, abyście wszystkich szczypali w policzki! [Śmiech na sali] zamiast tego jednakże dlaczegóż by nie połaskotać wszystkich ezoterycznie za pomocą humoru i radości? Jeśli inni zobaczą, że jesteście radośni, to może i oni się też uradują i na wasz uśmiech odpowiedzą uśmiechem? Śmiech jest zaraźliwy! Uwierzcie mi! Neurony lustrzane innych odpowiadają na wasz uśmiech i kiedy kończy się taka wzniecona przez kogoś salwa grupowego śmiechu, to coś się w waszych ciałach odmienia. Czujecie się odprężeni i pełni wigoru, opuszczając grupę, idziecie dalej i na pewnym poziomie, pragniecie czegoś takiego doświadczyć jeszcze raz. Mówicie intuicji: „Prowadź mnie gdzieś, może do kina, gdzie mógłbym doświadczyć godziny nieprzerwanego śmiechu, bowiem taki śmiech to jakby pobyt w szpitalu, gdzie można pooddychać tlenem i się wykurować!” Ale po co czekać, aż ktoś was rozśmieszy? Sami się teraz zacznijcie śmiać!
Oto, co podczas tego króciutkiego przekazu pragnę wam powiedzieć. Tkwiące w każdym z was dziecko wewnętrzne to sekretny klucz do długowieczności, zdrowia i wszystkiego innego, do czego w życiu dążycie! Śmiech to najlepsza tabletka jaką można przyjąć. Gdyby go można było zapakować i sprzedawać w aptece, to dopiero by się działo, ale tego wcale nie trzeba nikomu sprzedawać, bowiem wszystkie komórki ciała są naturalnie podatne na radość i śmiech.
Przypomnijcie sobie moment najgłębiej przeżywanej radości. Dla kobiet być może będzie to chwila narodzin dziecka, kiedy po raz pierwszy zaglądacie mu w oczy. Dla mężczyzn może być podobnie. Kiedy ostatnio byliście aż tak radośni? Kiedy ostatnio taką radość sobie przypominaliście próbując ją przeżyć ponownie? Zawsze, kiedy to mówię słyszę jak niektórzy mi odpowiadają: „Nie mam żadnych powodów do radości!” Kiedy tę kwestię naświetlę wam z szerszej perspektywy, to na pewno zmienicie zdanie! Gdy pokażę wam, kim byliście, to na pewno zmienicie zdanie! Czy wiecie, że dusza jest wieczna? Mówię to, aby zwrócić wam uwagę na to, że po śmierci istnieją pewne rzeczy, które są radosne i piękne. To nie wszystko. Gdybym miał wam przekazać listę trzech rzeczy, które niezmienione przechodzą z jednej strony zasłony na drugą za każdym razem, kiedy się wcielacie to ona brzmiałaby tak: miłość, miłosierdzie i poczucie humoru!
Nasuwa się więc teraz pytanie: Czy Bóg się śmieje? Odpowiedź: Bóg jest śmiechem! Bóg jest radością! Przez chwilę się nad tym zastanówcie. Kochani, kiedy bierzecie ostatni oddech, wcale nie budzicie się po drugiej stronie zasłony na żaden sąd! Budzicie się na bankiet! Takie wielowymiarowe przyjęcie jest przepojone radością, śmiechem, światłem i powitaniem w domu. Pragnę, abyście to sobie wyraźnie wyobrazili oraz, abyście o tym pamiętali, kiedy słyszycie że ktoś umarł. Pamiętajcie o tym, że kiedy wy pogrążeni w smutku siedzicie na pogrzebie słuchając żałobnej muzyki, to ten w trumnie doprawdy dobrze się wtedy bawi! Ha! [śmiech na sali] Dlaczego więc i wy nie zaczniecie się wtedy śmiać? Być może w ten sposób zapoczątkujecie nowy paradygmat [pogrzebu]? Przecież po to tutaj jesteście, jako stare dusze w nowych czasach!
I tak jest.
Tłumaczyła: Julita Gonera
Edytor: Jadwiga Fedynkiewicz
Fot. Karta autorstwa Rebecci Loach
Transkrypcja 4 z 5
Witam was kochani! Jam Jest Kryon ze Służby Magnetycznej. Tym, którzy natkną się na niniejszy przekaz myśląc, że to całość przypominam, iż jest to czwarty z pięciu. Tym, którym się tak wydaje mówię, że być może słuchacie tych przekazów w niewłaściwym miejscu. Użyjcie więc intuicji i odnajdźcie takie miejsce, gdzie te przekazy są poprawnie ponumerowane i odpowiednio usystematyzowane. Dzisiejszy przekaz jest czwartym z pięciu, w którym opisujemy Koło Nauki. Każda szprycha jest poświęcona innemu przedmiotowi, posiada swoistą tematykę oraz związane z nią metody nauczania. Szprycha, opisem której się teraz zajmiemy została nazwana „życiem dziecka.” Jeśli się spytać, co to właściwie znaczy, jakiego przedmiotu tutaj nauczano, to odpowiem: tutaj chodzi o przedłużenie życia. Innymi słowy pod pojęciem „życie dziecka” uczono was jak przedłużać sobie życie.
Zauważcie, iż od pewnego czasu nauka Kryona podkreśla zagadnienie długowieczności. [Między innymi w dwóch przekazach z Montrealu, które miały miały miejsce w zeszłym roku, a polskie transkrypcje z których znajdują się poniżej w tej grupie – przyp. tłum] Dzieje się tak, bowiem zwracamy się do starych dusz i mówimy wam, że właśnie teraz jesteście tej planecie potrzebni bardziej, niż kiedykolwiek indziej. Dobrze o tym wiemy, że niektórzy z was pragną już odjeść, zwłaszcza, jeśli trwacie w bólu, czy smutku i śmierć wydaje się wam najlepszym rozwiązaniem. Doskonale zdajemy sobie z tego sprawę; ale na Ziemię wkroczył nowy paradygmat i potrzeba, abyście tutaj pozostali na dłużej. To prawda, że dusza jest wieczna i nawet jeśli teraz odejdziecie to i tak ponownie powrócicie. Zastanówcie się jednak nad efektywnością takiego rozwiązania, kiedy w nowym ciele będziecie musieli czekać kolejne 20 lat, aby dojrzeć i przypomnieć sobie, kim jesteście i żyć dalej. Powtarzamy więc, iż lepszym rozwiązaniem jest zdrowie i długowieczność.
Wcześniej wspominaliśmy także o miłości w akcji [miłosierdziu] oraz o żywym kontakcie z dzieckiem wewnętrznym. Rozmawialiśmy także o radości i o jej znaczeniu. Waga tych rzeczy powinna być każdemu z was oczywista, odbierana na poziomie intuicyjnym; potrzebujecie więc rozumieć, iż kluczem do zdrowia jest radość - ale tak nie jest. A przecież tak właśnie jest, wy to czujecie intuicyjnie. Wyobraźcie sobie na chwilę pewną scenkę. Nigdy nie byłem człowiekiem, więc zanim zaczniemy, udajcie, że nie wiem, kim jesteście i załóżmy, że przybywam tutaj i po raz pierwszy przyglądam się narodzinom dziecka. Widzę, jak rodzice przynoszą maleństwo do domu, jak się czule nad nim pochylają, jak go łaskoczą po brzuszku. Jak wam się wydaje, dlaczego tak się robi?
A teraz wyobraźcie sobie że mąż się budzi w środku nocy, bo mu się wydaje, że trzeba wstać do dziecka, idzie do dziecinnego pokoju i widzi jak maleństwo się uśmiecha. Mąż więc wybiega z pokoju, budzi żonę i krzyczy: - „Dzwoń po karetkę!” Żona patrzy na uśmiechające się dziecko i mówi: - „Och,nie, tylko nie to! Trzeba go pilnować, bo jak się zacznie głośno śmiać to będzie koniec!” Ha ha ha!
Przecież nikt z was tego nie robi! W życiu jest odwrotnie! Intuicyjnie robicie wszystko, żeby maleństwo rozśmieszyć! A dlaczego? Bowiem intuicyjnie wiecie, że jeśli kogoś, nawet człowieka w depresji – nie tylko dziecko – rozśmieszycie, to dobrze! To jest więcej jak tylko dobrze; to jest najlepsze, co można zrobić! Wzbudzanie radości to miłosierdzie, czyli takie zachowanie to miłość w akcji! Wy tego intuicyjnie pragniecie dla swoich dzieci. A przecież ta radość w waszym życiu z biegiem czasu płowieje, a nawet znika, czyż nie?
Czy potraficie sobie wyobrazić co się stanie, jak potraktować nastolatka tak samo jak niemowlaka i uszczypnąć go w policzek mówiąc: „a ti, ti bobasku!” Ha ha ha ha ha! Z wiekiem ta radość się trochę zaciera, czyż nie? Ale mniejsze dzieci wciąż ją mają niezmąconą.
Szanowni panie i panowie, na Ziemi nastaje nowy paradygmat! Wcale wam tutaj nie sugeruję, abyście wszystkich szczypali w policzki! [Śmiech na sali] zamiast tego jednakże dlaczegóż by nie połaskotać wszystkich ezoterycznie za pomocą humoru i radości? Jeśli inni zobaczą, że jesteście radośni, to może i oni się też uradują i na wasz uśmiech odpowiedzą uśmiechem? Śmiech jest zaraźliwy! Uwierzcie mi! Neurony lustrzane innych odpowiadają na wasz uśmiech i kiedy kończy się taka wzniecona przez kogoś salwa grupowego śmiechu, to coś się w waszych ciałach odmienia. Czujecie się odprężeni i pełni wigoru, opuszczając grupę, idziecie dalej i na pewnym poziomie, pragniecie czegoś takiego doświadczyć jeszcze raz. Mówicie intuicji: „Prowadź mnie gdzieś, może do kina, gdzie mógłbym doświadczyć godziny nieprzerwanego śmiechu, bowiem taki śmiech to jakby pobyt w szpitalu, gdzie można pooddychać tlenem i się wykurować!” Ale po co czekać, aż ktoś was rozśmieszy? Sami się teraz zacznijcie śmiać!
Oto, co podczas tego króciutkiego przekazu pragnę wam powiedzieć. Tkwiące w każdym z was dziecko wewnętrzne to sekretny klucz do długowieczności, zdrowia i wszystkiego innego, do czego w życiu dążycie! Śmiech to najlepsza tabletka jaką można przyjąć. Gdyby go można było zapakować i sprzedawać w aptece, to dopiero by się działo, ale tego wcale nie trzeba nikomu sprzedawać, bowiem wszystkie komórki ciała są naturalnie podatne na radość i śmiech.
Przypomnijcie sobie moment najgłębiej przeżywanej radości. Dla kobiet być może będzie to chwila narodzin dziecka, kiedy po raz pierwszy zaglądacie mu w oczy. Dla mężczyzn może być podobnie. Kiedy ostatnio byliście aż tak radośni? Kiedy ostatnio taką radość sobie przypominaliście próbując ją przeżyć ponownie? Zawsze, kiedy to mówię słyszę jak niektórzy mi odpowiadają: „Nie mam żadnych powodów do radości!” Kiedy tę kwestię naświetlę wam z szerszej perspektywy, to na pewno zmienicie zdanie! Gdy pokażę wam, kim byliście, to na pewno zmienicie zdanie! Czy wiecie, że dusza jest wieczna? Mówię to, aby zwrócić wam uwagę na to, że po śmierci istnieją pewne rzeczy, które są radosne i piękne. To nie wszystko. Gdybym miał wam przekazać listę trzech rzeczy, które niezmienione przechodzą z jednej strony zasłony na drugą za każdym razem, kiedy się wcielacie to ona brzmiałaby tak: miłość, miłosierdzie i poczucie humoru!
Nasuwa się więc teraz pytanie: Czy Bóg się śmieje? Odpowiedź: Bóg jest śmiechem! Bóg jest radością! Przez chwilę się nad tym zastanówcie. Kochani, kiedy bierzecie ostatni oddech, wcale nie budzicie się po drugiej stronie zasłony na żaden sąd! Budzicie się na bankiet! Takie wielowymiarowe przyjęcie jest przepojone radością, śmiechem, światłem i powitaniem w domu. Pragnę, abyście to sobie wyraźnie wyobrazili oraz, abyście o tym pamiętali, kiedy słyszycie że ktoś umarł. Pamiętajcie o tym, że kiedy wy pogrążeni w smutku siedzicie na pogrzebie słuchając żałobnej muzyki, to ten w trumnie doprawdy dobrze się wtedy bawi! Ha! [śmiech na sali] Dlaczego więc i wy nie zaczniecie się wtedy śmiać? Być może w ten sposób zapoczątkujecie nowy paradygmat [pogrzebu]? Przecież po to tutaj jesteście, jako stare dusze w nowych czasach!
I tak jest.
Tłumaczyła: Julita Gonera
Edytor: Jadwiga Fedynkiewicz
Fot. Karta autorstwa Rebecci Loach
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz