W Kierunku Utopii”

 Iluzja Lepszego Świata
Jam jest Althar, Kryształowy Smok.
Człowiek, który zbliża się do oświecenia, odczuwa w jak ciężkim stanie jest świat. Chciałby pomóc uczynić świat lepszym. Jest pewien, że tak wiele cierpienia, które ludzie wyrządzają sobie nawzajem i środowisku, nie jest konieczne.
Ale co jest „lepsze”? Czy moje „lepsze” jest lepsze niż twoje „lepsze”? Jeśli tak, co według ciebie powinienem zrobić, aby przebić twoje „lepsze”? Na co byś pozwolił komuś innemu, aby najlepsze „lepsze” się przejawiło?
Planeta Ziemia jest obecnie zamieszkiwana przez miliardy ludzi, z których każdy ma inny poziom doświadczenia i mądrości. A liczba ludzi stale rośnie. Ziemia jest tak atrakcyjna, ponieważ jest unikalnym miejscem do gromadzenia mądrości. Dlatego właśnie wciela się tutaj tak wiele istot.
Jaki byłby więc sens mówienia tym, którzy właśnie przy-szli na plac zabaw pełen przygód, że mają urojenia? Że ich koncepcje rzeczywistości opierają się na fałszywych założeniach i że są znacznie „lepsze”? Jakim prawem mielibyśmy odmówić im możliwości tworzenia doświadczeń zgodnie z ich przekonaniami, wiedząc, że to, co wybrali, odpowiada ich poziomowi mądrości?
Jeśli masz dzieci, wiesz z doświadczenia, że rodzice nie mogą przekazać im swojej mądrości. Rodzice mogą za-szczepić w nich pewną otwartość, pewne struktury zachowań, nawet ciekawość, jednak później dzieci będą musiały wyjść poza swoje wychowanie i mieć swoje własne doświadczenia.
Ponadto, przekazywanie mądrości w grupach jest bardzo trudne. Nawet jeśli grupa wspólnie poszukuje oświecenia, jest podatna na typowe działanie dynamiki grupy. Jak mogłoby być inaczej, skoro nie są oni jeszcze oświeceni?
Każdy stara się zrekompensować to, czego mu brakuje. Paradoks polega na tym, że im bardziej atrakcyjny jest lider grupy, tym staje się ona większa, a co za tym idzie, tym silniejsza staje się dynamika grupy.
Bez doświadczenia nieśmiertelności i bez pewności iluzorycznej natury każdej rzeczywistości, każde „lepsze” społeczeństwo bazuje na fałszywych założeniach. Dlatego też prędzej czy później musi się rozpaść. Było to po prostu kolejne, typowe doświadczenie w polaryzacji ognia i wody.
Aby nie dopuścić do tego, by pragnienie lepszego świata stało się dla niego źródłem żalu, musi on zrozumieć, że ostatecznie idea „lepszego” świata jest iluzją. Świat jest jedynie odbiciem tego, czego ludzie chcą obecnie doświadczać. Nie każdy musi osobiście doświadczyć wszystkich możliwości, lecz mimo to wiele istot z różnych powodów wybiera skrajne i trudne drogi życiowe. Niezależnie od tego, co wy-biorą, prędzej czy później przekształcą to w mądrość. W tym rozumieniu, świat jest absolutnie doskonały dokładnie takim, jaki jest.
Innymi słowy, nie ma potrzeby tworzenia lepszego świata!
W obliczu tych wszystkich okoliczności, nasza prawie oświecona osoba znajduje się w niewygodnym położeniu. Jak może więc przetrwać w takim świecie? Skoro mądrości nie da się przekazać, a „lepsze” jest iluzją? I im bardziej udaje jej się być jednocześnie w ludzkim ciele i w bezgraniczności swojej Jaźni, tym bardziej jej ludzkie wcielenie czuje, jakby nie miało swojego miejsca na Ziemi.
Jeśli dotarłeś do tego momentu, drogi czytelniku, radzę ci regularnie odizolowywać się na jakiś czas, aby uciec od ciężkiej masowej świadomości. Gdy wreszcie urzeczywistnisz swoją Jaźń, uzyskasz bardziej całościowe spojrzenie na naturę świata i podróż Jaźni w ludzkich ciałach. W naturalny sposób wyzwoli się w tobie prawdziwe współczucie dla twoich bliźnich i większą akceptację.
Ale wtedy również staniesz przed wyborem, czy chcesz pozo-stać w swoim ludzkim ciele, pośród ludzi, którzy są uwikłani w swoje gry. W tym samym czasie Utopia będzie dla ciebie otwarta. Czeka na ciebie do odkrycia całkiem nowy świat doświadczeń. I chociaż nie jest to decyzja, wybieram pierwsze albo drugie, co oznacza, że możesz doświadczać jednocześnie Utopii i ludzkiego świata, Utopia jest tak kusząca, że w przeszłości wielu opuściło ludzkie ciało.
W niektórych tradycjach ludzie ślubowali, że pozostaną wśród ludzi nawet po ich oświeceniu. Chociaż intencja, która się za tym kryje, jest z pewnością szlachetna, to jednak przysięga taka jest ostatecznie sprzeczna sama w sobie. Wyzwolenie i ślubowanie nie idą ze sobą w parze.
Wielu z tych, którzy marzyli o ucieleśnionym wzniesieniu, jako sposobie na urzeczywistnienie Jaźni i stworzenia nowych możliwości twórczych, stara się pozostać. Wbrew wszelkim przeciwnościom! Nawet jeśli może to być trudne, po co się spieszyć z odejściem? Teraz, gdy Jaźń jest urzeczywistniona po spędzeniu tak wielu żyć w ograniczeniu, dlaczego nie pokontynuować chwilę bez ograniczeń?
Ale sam opór nie podtrzyma tej decyzji przez długi czas. Zamiast tego warto podtrzymywać pragnienie powrotu do ludzi, zanim ten moment wyboru się pojawi. A co z pragnieniem doświadczenia ciała świetlistego w świecie fizycznym? Albo spełnienia niektórych z twoich długo oczekiwanych ludzkich pragnień, tylko bez tłumu fałszywych tożsamości pociągających w tle za sznurki? Każde życzenie, które dotyczy tylko ciebie, jest dobrym życzeniem.
Mimo, że jako smok nigdy nie będę musiał dokonać tego wy-boru, w następnym rozdziale chciałbym opowiedzieć tobie o mojej największej radości. Radości, której mogę doświadczać tylko będąc blisko ludzi i w ten sposób wzmacnia ona moje pragnienie pozostania blisko nich.
Jam jest Althar, bez wątpienia najlepszy Kryształowy Smok.
- Joachim Wolfram ,,Althar – W Kierunku Utopii”