- Joachim Wolfram ,,Althar – W Kierunku Utopii”

 

 

 Można powiedzieć, że pierwsze iskry kreatywności zapłonęły bardzo wcześnie, gdy my, Jaźnie, stawialiśmy pierwsze, dziecięce kroczki w kierunku zewnętrznego istnienia. Wtedy wszyscy wybiegliśmy, by doświadczać i dowiedzieć się o co chodziło w tym „stworzeniu”. Mieliśmy pasję noworodków, które pragnęły odkrywać swoje otoczenie. Wnieśliśmy do życia pewne potencjały, nie wiedząc jak to zrobiliśmy. Następnie używaliśmy wyobraźni, aby przekształcać te potencjały i doświadczać ich w całej różnorodności i zmienności.
I to właśnie powtarzaliśmy raz za razem. Wariacja za wariacją, za wariacją, za wariacją tych samych potencjałów. Eon po eonie, po eonie. W pewnym momencie jednak zdaliśmy sobie sprawę, że wyobraźnia nie tworzy niczego nowego. Choć wyobraźnia jest wspaniałym narzędziem, opiera się na tym, co już było. W gruncie rzeczy po prostu powtarza, udoskonala, przedłuża i przekształca to, co już doświadczyliśmy. Wyobraźnia tworzy ilość. Dostarcza szczegółów i definicji. Ale wyobraźnia nie może zrodzić żadnej nowej jakości.
Wyobraźnia jest ograniczona, a więc nasze doświadczenia pozostały ograniczone.
Zanim przejdziesz do następnego rozdziału, zachęcam cię do głębszego zastanowienia się nad konsekwencjami tego odkrycia. Co to znaczy istnieć przez eony, a następnie nagle uświadomić sobie, że nawet jeśli jesteś twórcą, to wszystko, co robisz jest po prostu powtarzaniem, udoskonalaniem, rozszerzaniem i porządkowaniem ciągle tych samych potencjałów?

Jam jest Aouwa.