Nowy paradygmat komunikacji

,,Kochani, w przeciągu ostatnich kilkudziesięciu lat, zwłaszcza w ostatniej dekadzie, odkryto i rozwinięto używanie zupełnie nowego paradygmatu komunikacji. Chodzi mi tutaj oczywiście o Internet oraz w szczególności o zjawisko forów wymiany poglądów w mediach społecznościowych. Starsi z was, którzy mnie teraz oglądają, słuchają, bądź czytają, nie zawsze potrafią się w tym nowym paradygmacie odnaleźć, ale młodzi ludzie dobrze go rozumieją. Jest to bowiem paradygmat, który powstał zupełnie nieoczekiwanie i w stosunku do łączenia ze sobą ludzi nie opiera się na żadnych znanych dotąd zasadach logiki. Jeden człowiek łączy się z drugim, potem dołącza do nich ktoś inny i okazuje się, że łączenie w grupy znajomych odbywa się nie liniowo, ale logarytmicznie. Jak wam się wydaje, ile ludzi można o czymś poinformować, jeśli jedna osoba dzieli się informacją z inną, która przekazuje ją dwóm następnym, te dwie przekazują ją czterem innym i tak dalej? Jak się okazuje, można to obliczyć logarytmicznie do dziesiątej potęgi, przy użyciu krzywej postępu geometrycznego. Oto z jaką ilością ludzi każdy z was może rozmawiać na raz. Nawet, jeśli się nieco ten zasięg ograniczy zakładając grupy społecznościowe, to jeden młody człowiek dzielący się wpisami w kilku grupach, raptem zdobywa tysiąc znajomych! Albo nawet i dwa tysiące. A nawet i trzy tysiące. Nagle wszyscy znajomi rozmawiają między sobą, a ich przynależność do grupy pozwala uzyskać dostęp do informacji, połączenia się z ludźmi o podobnych zainteresowaniach, dowiedzenia się mnóstwa rzeczy o innych, a ci inni z kolei dowiadują się mnóstwa rzeczy o was. Starszych wśród słuchaczy nie bardzo to interesuje, ale wyobraźcie sobie taki rodzaj połączenia z innymi, dzięki któremu wypuszczacie wpis: „dzień dobry” i zamiast kilku osób, całe setki mówią wam: „dzień dobry”!
Mówię o tym, bo jak to wiedzą młodsi, taki rodzaj połączenia stwarza zupełnie inny rodzaj rzeczywistości. Poprzez przynależność do grup społecznościowych, ludzie znajdują sobie pracę. Znajomi, którzy choć nigdy w życiu się nie widzieli, nie uścisnęli sobie ręki, którzy od lat należą do tej samej grupy nagle, poprzez znajomość z jeszcze kimś innym, pomagają sobie w znalezieniu pracy, znajdują ciekawą muzykę, bowiem ktoś twórczy dzieli się nią z pewnym znajomym i tak możliwości twórcze raptem rozkwitają w sposób dotąd niemożliwy! Tego rodzaju łączność ze światem wirtualnym rzeczywiście odmienia życie!”
- Kryon
Tł. Julita Gonera