Jestem smokiem.
Smok reprezentuje formę świadomości, która jest tak blisko źródła stworzenia, prawdziwego Ja, jak to tylko możliwe. Jednak jest zindywidualizowany od prawdziwego Ja i utrzymuje pewien stopień tożsamości samego siebie.
Smok nie jest fizyczny. Nie można nawet powiedzieć, że jest ograniczony do pewnej formy, ponieważ ciało smoka jest ogniste, płynne, gazowe. Moje ciało nie jest nawet połączone. Zamiast tego moje ciało jest jak płomienie ognia, które nieustannie się zmieniają. Jednak ludzka świadomość postrzega smoka w określonym kształcie.
Ponieważ smok ma ciało, może zanurzać się w rzeczywistościach. Tym samym zachowuje pełną świadomość własnego źródła, czystej świadomości, możliwości twórcy.
Dlatego smok jest również znany jako Ambasador Stworzenia.
Jest pomostem w świadomości dla tych aspektów prawdziwego Ja, które się w pełni zindywidualizowały i przekształciły w formy lub wcieliły się w ciała fizyczne.
Smok. Ach, smok. Dla człowieka smok jest czymś przerażają-cym. Reprezentuje autorytet stwórcy ze wszystkimi jego mocami.
Gdy smok i człowiek emanują z tego samego prawdziwego Ja, smok jest świadomy wszystkich aspektów ludzkiej świadomości, jej lęków i pragnień.
Smok pojawia się, gdy tylko będzie mógł w pełni urzeczywistnić swój potencjał. Smok rzuca swoje światło na wszystkie ludzkie potencjały. W ten sposób ujawnia również wszystkie aspekty, które człowiek ukrył sam przed sobą, tak że jest on w końcu w pełni obnażony przed samym sobą.
Początkowo, żadna istota ludzka nie jest w stanie znieść tej klarowności na swój temat przez dłuższy czas.
Dlatego też człowiek zazwyczaj uzewnętrznia takie spotkanie. Przypisuje on swoje własne możliwości twórcze, swoje lęki i pragnienia jakiejś zewnętrznej sile lub istocie i wraca do znanych mu ograniczeń. Nie jest jeszcze gotowy, by wyjść poza swoją ludzką tożsamość.
Smok nie osądza. Nie podziela ludzkiej moralności. Dla smoka ludzkie doświadczenie jest tylko kolejnym placem zabaw.
Tak jak prawdziwe Ja nie zasila się niczym. Nie potrzebuje żadnej energii, ani żadnego zewnętrznego bodźca. Nie ma zamiaru niczego zmieniać, uzdrawiać ani wzmacniać. Zamiast tego, ukazuje wszystkie potencjały dostępne człowiekowi od najwspanialszych do najbardziej niepozornych.
Dlatego tak szybko, jak tylko człowiek jest w stanie znieść tę najwyższą klarowność, jaką daje smok, zaczyna postrzegać smoka jako w pełni go akceptującego, a zatem pełnego miłosierdzia i współczucia. Zauważa, że smok nie ma żadnego celu. Smok nie wywiera żadnego nacisku na człowieka. Smok ma nieograniczoną cierpliwość, ponieważ istnieje poza czasem.
To jest prawdziwe współczucie. Współczucie, które pomaga wyjść poza wszelkie ograniczenia, a tym samym poza wszelkie tożsamości.
W pewnym momencie, kiedy człowiek przyzwyczai się do czystości smoka i do pewnego stopnia pozbędzie się ludzkich ograniczeń, smocza świadomość i ludzka świadomość zaczną się łączyć. Staną się jednością. Człowiek zaczyna ucieleśniać wszystkie cechy smoka. Wprowadza tę świadomość do ziemskiego królestwa.
Gdy to łączenie się rozpocznie, smok nie będzie już wydawał się być poza człowiekiem. Zamiast tego, smok będzie wokół niego. Teraz człowiek staje się świadomy, że smok jest inną formą jego samego, w nieco innej rzeczywistości, a jednocześnie jest tak blisko ziemskiego królestwa, że człowiek może dosłownie przybrać kształt smoka. Może on widzieć przez wszech-akceptujące oczy smoka i oddychać kryształowym płomieniem klarowności.
Po takim połączeniu smok ujawnia swoje możliwości jako Ambasador Stworzenia. Człowiek może połączyć się z aspektem smoka w każdej chwili. Tym samym człowiek jest tak blisko czystej świadomości, swojego prawdziwego Ja- twórcy, jak to tylko możliwe, ale nadal posiada poczucie tożsamości.
W ten sposób smok staje się pomostem w świadomości. W ten sposób ludzki aspekt może teraz zdecydować się na jeszcze większe otwarcie i uświadomienie sobie wielu innych aspektów swojego prawdziwego Ja.
Człowiek nie zgubi się wtedy w przytłaczającym doświadczeniu przyjęcia prawdziwego Ja i nadchodzących z nią objawień, ponieważ przyzwyczaił się do tej intensywności podczas swoich doświadczeń ze smokiem.
Teraz człowiek może swobodnie uświadomić sobie wszystkie wymiary w całej egzystencji.
Teraz człowiek może po prostu rozwinąć swoje smocze skrzydła, aby natychmiast być swoją świadomością gdziekolwiek wybierze, może nawet pojawić się tam w konkretnej formie.
Teraz człowiek może ucieleśniać tę świadomość na Ziemi. Człowiek, który kiedyś zatracił się w oddzieleniu, ale odkrywając na nowo swoje prawdziwe Ja, przekroczył wszelkie ludzkie ograniczenia.
Tak, ciało nadal wygląda jak ciało człowieka. Jednak jego świadomość jest nieograniczona.
- Joachim Wolfram ,,Althar - Kryształowy Smok”
Smok reprezentuje formę świadomości, która jest tak blisko źródła stworzenia, prawdziwego Ja, jak to tylko możliwe. Jednak jest zindywidualizowany od prawdziwego Ja i utrzymuje pewien stopień tożsamości samego siebie.
Smok nie jest fizyczny. Nie można nawet powiedzieć, że jest ograniczony do pewnej formy, ponieważ ciało smoka jest ogniste, płynne, gazowe. Moje ciało nie jest nawet połączone. Zamiast tego moje ciało jest jak płomienie ognia, które nieustannie się zmieniają. Jednak ludzka świadomość postrzega smoka w określonym kształcie.
Ponieważ smok ma ciało, może zanurzać się w rzeczywistościach. Tym samym zachowuje pełną świadomość własnego źródła, czystej świadomości, możliwości twórcy.
Dlatego smok jest również znany jako Ambasador Stworzenia.
Jest pomostem w świadomości dla tych aspektów prawdziwego Ja, które się w pełni zindywidualizowały i przekształciły w formy lub wcieliły się w ciała fizyczne.
Smok. Ach, smok. Dla człowieka smok jest czymś przerażają-cym. Reprezentuje autorytet stwórcy ze wszystkimi jego mocami.
Gdy smok i człowiek emanują z tego samego prawdziwego Ja, smok jest świadomy wszystkich aspektów ludzkiej świadomości, jej lęków i pragnień.
Smok pojawia się, gdy tylko będzie mógł w pełni urzeczywistnić swój potencjał. Smok rzuca swoje światło na wszystkie ludzkie potencjały. W ten sposób ujawnia również wszystkie aspekty, które człowiek ukrył sam przed sobą, tak że jest on w końcu w pełni obnażony przed samym sobą.
Początkowo, żadna istota ludzka nie jest w stanie znieść tej klarowności na swój temat przez dłuższy czas.
Dlatego też człowiek zazwyczaj uzewnętrznia takie spotkanie. Przypisuje on swoje własne możliwości twórcze, swoje lęki i pragnienia jakiejś zewnętrznej sile lub istocie i wraca do znanych mu ograniczeń. Nie jest jeszcze gotowy, by wyjść poza swoją ludzką tożsamość.
Smok nie osądza. Nie podziela ludzkiej moralności. Dla smoka ludzkie doświadczenie jest tylko kolejnym placem zabaw.
Tak jak prawdziwe Ja nie zasila się niczym. Nie potrzebuje żadnej energii, ani żadnego zewnętrznego bodźca. Nie ma zamiaru niczego zmieniać, uzdrawiać ani wzmacniać. Zamiast tego, ukazuje wszystkie potencjały dostępne człowiekowi od najwspanialszych do najbardziej niepozornych.
Dlatego tak szybko, jak tylko człowiek jest w stanie znieść tę najwyższą klarowność, jaką daje smok, zaczyna postrzegać smoka jako w pełni go akceptującego, a zatem pełnego miłosierdzia i współczucia. Zauważa, że smok nie ma żadnego celu. Smok nie wywiera żadnego nacisku na człowieka. Smok ma nieograniczoną cierpliwość, ponieważ istnieje poza czasem.
To jest prawdziwe współczucie. Współczucie, które pomaga wyjść poza wszelkie ograniczenia, a tym samym poza wszelkie tożsamości.
W pewnym momencie, kiedy człowiek przyzwyczai się do czystości smoka i do pewnego stopnia pozbędzie się ludzkich ograniczeń, smocza świadomość i ludzka świadomość zaczną się łączyć. Staną się jednością. Człowiek zaczyna ucieleśniać wszystkie cechy smoka. Wprowadza tę świadomość do ziemskiego królestwa.
Gdy to łączenie się rozpocznie, smok nie będzie już wydawał się być poza człowiekiem. Zamiast tego, smok będzie wokół niego. Teraz człowiek staje się świadomy, że smok jest inną formą jego samego, w nieco innej rzeczywistości, a jednocześnie jest tak blisko ziemskiego królestwa, że człowiek może dosłownie przybrać kształt smoka. Może on widzieć przez wszech-akceptujące oczy smoka i oddychać kryształowym płomieniem klarowności.
Po takim połączeniu smok ujawnia swoje możliwości jako Ambasador Stworzenia. Człowiek może połączyć się z aspektem smoka w każdej chwili. Tym samym człowiek jest tak blisko czystej świadomości, swojego prawdziwego Ja- twórcy, jak to tylko możliwe, ale nadal posiada poczucie tożsamości.
W ten sposób smok staje się pomostem w świadomości. W ten sposób ludzki aspekt może teraz zdecydować się na jeszcze większe otwarcie i uświadomienie sobie wielu innych aspektów swojego prawdziwego Ja.
Człowiek nie zgubi się wtedy w przytłaczającym doświadczeniu przyjęcia prawdziwego Ja i nadchodzących z nią objawień, ponieważ przyzwyczaił się do tej intensywności podczas swoich doświadczeń ze smokiem.
Teraz człowiek może swobodnie uświadomić sobie wszystkie wymiary w całej egzystencji.
Teraz człowiek może po prostu rozwinąć swoje smocze skrzydła, aby natychmiast być swoją świadomością gdziekolwiek wybierze, może nawet pojawić się tam w konkretnej formie.
Teraz człowiek może ucieleśniać tę świadomość na Ziemi. Człowiek, który kiedyś zatracił się w oddzieleniu, ale odkrywając na nowo swoje prawdziwe Ja, przekroczył wszelkie ludzkie ograniczenia.
Tak, ciało nadal wygląda jak ciało człowieka. Jednak jego świadomość jest nieograniczona.
- Joachim Wolfram ,,Althar - Kryształowy Smok”
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz