GŁOS CISZY
Spis treści:
Wstęp
Cisza i Spokój
Przekroczenie granic umysłu
Ego
Teraz
Kim naprawdę jesteś
Akceptacja i poddanie
Natura
Związki
Śmierć i nieśmiertelność
Cierpienie i koniec cierpienia
EGO
Umysł szuka bezustannie pożywienia nie tylko dla myśli; poszukuje także pożywienia dla swojej tożsamości, poczucia „ja”. Tak właśnie powstaje ego i w ten sposób podtrzymuje swoją ciągłość.
XXX
Kiedy myślisz i rozmawiasz o sobie, kiedy mówisz „ja”, odnosi się to zwykle do „małego ja” i jego historii. To „małe ja”, to twoje sympatie i niechęci, lęki i pragnienia; to „ja”, które bywa zaspokojone tylko na krótko. Jest to stworzone przez umysł poczucie siebie, uwarunkowane przeszłością i szukające spełnienia w przyszłości.
Czy potrafisz dostrzec, że to „ja” jest tylko przelotną, tymczasową formą, tak jak fala na powierzchni wody?
Kim jest ten, kto to dostrzega? Kim jest ten, kto jest świadomy nietrwałości twego ciała i struktury psychicznej? Jam Jest. To jest to głębsze „Ja”, które nie ma nic wspólnego z przeszłością i przyszłością.
XXX
Co pozostanie z egzystencjalnych lęków i pragnień, pochłaniających codziennie większą część twojej uwagi? Myślnik, o długości dwóch lub trzech centymetrów, pomiędzy datą urodzenia a datą śmierci na twoim nagrobku.
Dla ego taka myśl jest przygnębiająca. Dla ciebie jest wyzwalająca.
XXX
Jeżeli każda myśl całkowicie zajmuje twoją uwagę, to oznacza, że identyfikujesz się z głosem w swojej głowie. Myśl wzmacnia wówczas twoje poczucie siebie. To jest ego, „ja” stworzone przez umysł, które czuje się niekompletne i niepewne. Dlatego właśnie dominującą emocją i siłą napędową ego są strach i pragnienie.
Z chwilą, kiedy zaczynasz zauważać głos w swojej głowie, który udaje ciebie i nigdy nie przestaje mówić, budzisz się ze snu nieświadomej identyfikacji ze strumieniem myśli. Kiedy zauważysz ten głos, będziesz wiedział, że prawdziwy ty, to nie głos – ten który myśli – lecz ten, który jest go świadomy.
Poznanie siebie jako świadomości poza głosem w głowie jest wolnością.
XXX
Ego jest zawsze zajęte szukaniem. Żeby poczuć pełnię, szuka czegoś więcej, co mogłoby do siebie dodać. Stąd wynika jego nieustanna troska o przyszłość.
XXX
W chwilach, kiedy zauważasz, że żyjesz „następną chwilą” – już wyszedłeś poza stworzony przez ego wzorzec myślowy. Możesz wtedy dokonać wyboru i skierować swoją pełną uwagę na chwilę obecną.
Kiedy kierujesz swoją pełną uwagę na chwilę obecną, do twojego życia wkracza inteligencja nieporównywalnie potężniejsza od umysłowości ego.
XXX
Kiedy żyjesz poprzez ego, chwila obecna zostaje zredukowana i staje się środkiem do celu. Żyjesz dla przyszłości, a osiągnięte cele nie dają ci satysfakcji, przynajmniej nie na długo.
Kiedy kierujesz więcej uwagi na to co robisz niż na wynik, który chcesz osiągnąć, przełamujesz stary wzorzec ego. To, co robisz, staje się wtedy nie tylko o wiele bardziej efektywne, ale daje ci nieporównywalnie więcej spełnienia i radości.
XXX
Prawie każde ego zawiera przynajmniej trochę czegoś, co można nazwać „tożsamością ofiary”. Tożsamość ofiary bywa tak silna, że staje się punktem centralnym ego. Wtedy treścią poczucia siebie są urazy i żale.
Nawet, jeżeli twoje poczucie krzywdy jest „uzasadnione”, to tożsamość, którą stworzyłeś przypomina więzienie, którego kraty wykonane są z form myślowych. Zobacz, co ty sobie robisz, albo raczej co umysł robi tobie. Poczuj emocjonalne przywiązanie do swojej historii ofiary i bądź świadomy, że musisz nieustannie o niej myśleć lub mówić. Stań się naocznym świadkiem swojego wewnętrznego stanu. Nie musisz nic robić. Razem z uwagą wkraczają transformacja i wolność.
XXX
Narzekanie i reagowanie są ulubionymi wzorcami umysłowymi ego, dzięki którym ono się wzmacnia. U wielu osób czynności umysłowo–emocjonalne zdominowane są narzekaniem lub reagowaniem na to, czy tamto. W ten sposób stawiasz innych lub sytuację na pozycji „nie masz racji” a siebie na pozycji „mam rację”. Mając rację czujesz się lepszy, a czując się lepszym wzmacniasz poczucie siebie. W rzeczywistości wzmacniasz jedynie iluzję ego.
Czy jesteś w stanie zaobserwować w sobie te umysłowe wzorce i zobaczyć, czym naprawdę jest ten ciągle narzekający głos w twojej głowie?
XXX
Ego potrzebuje konfliktu, bo tylko jako oddzielna tożsamość może się wzmocnić, walcząc przeciwko temu, czy owemu i demonstrując – „to jestem ja, a tamto to nie ja”.
Bardzo często plemiona, narody i religie wzmacniają swoje zbiorowe poczucie tożsamości dzięki swoim wrogom. Kim byłby „wierny” bez „niewiernego”?
XXX
Czy w kontaktach z ludźmi potrafisz wykryć subtelne odczucie wyższości lub niższości? Tak właśnie działa ego, którego treścią życia jest porównywanie.
Zazdrość jest produktem ubocznym ego, które czuje się poniżone, jeżeli coś dobrego spotka kogoś innego, lub ktoś ma więcej, wie więcej, albo potrafi zrobić coś lepiej niż ty. Tożsamość ego jest zależna od porównywania i potrzebuje „więcej” (bardziej) jako pokarmu. Nie przepuści niczego. Jak już wszystko inne zawiedzie, możesz wzmocnić fałszywe poczucie siebie, widząc się jako bardziej niesprawiedliwie traktowanego lub bardziej chorego niż kto inny.
A ty? Z jakich historyjek, z jakich fikcji czerpiesz poczucie siebie?
XXX
Integralną częścią struktury ego jest potrzeba przeciwstawiania się, stawiania oporu i wykluczania. Cechy te są niezbędne dla zachowania poczucia separacji, od której zależy przetrwanie ego i jego ciągłość. Tak więc jest „ja” przeciwko „on”, „my” przeciwko „oni”.
Ego musi być w stałym konflikcie z czymś lub z kimś. To wyjaśnia dlaczego, mimo że poszukujesz pokoju, radości i miłości, nie tolerujesz ich na zbyt długo. Mówisz, że chcesz szczęścia, lecz jesteś uzależniony od bycia nieszczęśliwym.
Fakt, że jesteś nieszczęśliwy nie wynika z twojej sytuacji życiowej, lecz z uwarunkowania umysłu.
XXX
Czy nosisz w sobie poczucie winy za coś, co zrobiłeś, lub czego nie zrobiłeś w przeszłości? Jedno jest pewne: postąpiłeś na miarę swojego ówczesnego poziomu świadomości lub raczej nieświadomości. Gdybyś był bardziej uważny, bardziej świadomy, postąpiłbyś inaczej.
Poczucie winy, to następna próba ego do stworzenia swej tożsamości, poczucia siebie. Dla ego nie jest ważne, czy ten „ja” jest pozytywny, czy negatywny. To, co zrobiłeś, lub czego nie zrobiłeś oddaje twoją nieświadomość – ludzką nieświadomość. Ego jednak nadaje temu osobisty charakter i mówi: „ja to zrobiłem”, a wtedy w tobie powstaje mentalne wyobrażenie o sobie jako o „złym” człowieku.
Cała historia ludzkości przepełniona jest niezliczonymi aktami okrucieństwa i przemocy, jakie ludzie wyrządzali sobie nawzajem i nadal wyrządzają. Czy wszystkich należy potępić, czy wszyscy są winni? Czy może te czyny są po prostu wyrazem nieświadomości, stadium ewolucji, z którego teraz wyrastamy?
Zastosuj na własny użytek słowa Jezusa: „Wybaczcie im, albowiem nie wiedzą, co czynią”.
XXX
Jeżeli stawiasz sobie egoistyczne cele po to, żeby się od czegoś uwolnić, coś znaczyć, lub być ważnym, nawet, jeśli je osiągniesz, nie zadowolą cię.
Stawiaj sobie cele, ale wiedz, że osiągnięcie ich nie jest wcale takie ważne. Wszystko, co nie powstaje w stanie obecności, oznacza, że dana chwila nie jest środkiem do osiągnięcia celu. Samo działanie w danej chwili jest spełnieniem samym w sobie. Już nie ograniczasz „Teraz” do środka, przy pomocy którego osiągasz cel – bo to jest właśnie sposób działania świadomości ego.
XXX
„Nie ma „ja”, nie ma problemu” – powiedział pewien buddyjski mistrz, poproszony o wyjaśnienie głębszego znaczenia Buddyzmu.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz