Rozwój emocji

 


     Punktem startowym rozwoju Wyższych Zmysłów, jest Świadomość Emocjonalna. Przez stulecia wasze kultury nauczyły was tłumić, wypierać się, oraz negować rzeczywistość emocjonalną i doświadczanie. Pod tym względem, gatunek wasz rozwinął "uprzedzoną percepcje", w której to weryfikowalne fizycznie wrażenia dostarczone wam przez wasze zidentyfikowane, pięć zmysłów, uważane są za nadrzędne w stosunku do bardziej subtelnych wrażeń emocji i intuicji, dostarczonych wam przez wasze wyższe zdolności zmysłowe. Ta "siła emocji" postrzegana była jako zagrożenie dla rozwijającego się intelektu, gdyż intelekt nie mógł pojąć rzeczywistości poprzez którą pojawiały się emocje i nie mógł on sprowadzić tej "tajemniczej mocy" pod świadome kierownictwo. We wczesnych czasach, kiedy 12 plemion szkolone było do rozwinięcia intelektualnej perspektywy, blokowanie wrażeń emocjonalnych było narzędziem wykorzystywanym do wspierania rozwijającego się człowieka w skupianiu uwagi na percepcji jego pięciu zmysłów na zewnątrz, na przedmiotach świata materialnego. Emocje działały wówczas nieco inaczej, służąc raczej jako forma Instynktownego Reagowania tak, jak jest to widoczne obecnie u waszych zwierząt. Instynktowne reagowanie służyło do wprowadzania danych bezpośrednio z Matriksu Duszy do pamięci komórkowej, pomijając "umysł" taki, o którym myślicie, tworząc interaktywny mechanizm reagowania, za pośrednictwem którego organizm otrzymywałby bezpośrednie impulsy od duszy, która z kolei kierowałaby to w stronę akcji niezbędnej do podjęcia dla przetrwania organizmu. Organizm nie musiałby "myśleć o tym, ani wybierać" właściwej reakcji, gdyż przychodziłaby ona "automatycznie" z Matriksu Duszy".
     Jeśli tylko organizm, dajmy na to zwierzęcy, ludzki, lub innej formy życia posiadałby silny instynktowny impuls, pozostawałby pod pełną kontrolą i kierownictwem Matriksu Duszy. Istoty takie funkcjonowały by poza "wolną wolą", ani też nie posiadałyby poczucia osobistego wy-indywidualizowania, lecz funkcjonowałyby raczej jako indywidualne  jednostki kolektywu. Człowiek miał stać się odczuwającą, samo-zmotywowaną istotą, zdolną do dokonywania wyboru i świadomego współtworzenia z Matriksem Duszy, a nie "nie myślącym" przedłużeniem Matriksu Duszy. Tak więc we wcześniejszych czasach instynktowne reagowanie emocjonalnego poznawania zostało częściowo "zdemontowane". Wiązało się to ze zdezaktywowaniem określonych Kodów Keylonta wewnątrz wzorców DNA, co stworzyło poczucie oddzielenia od duszy dla rozwijającego się człowieka. Oddzielenie pozwalające na bardziej wyraziste skupienie w czasie i materii, dzięki czemu intelekt mógł ewoluować, oraz z którego wyłoniła się wy-indywidualizowana tożsamość.
     Wraz z wieloma innymi odłączonymi kodami (tymi z oryginalnych Matryc Duszy, które istniały przed transplantacją Grupowego Matriksu) "instynktowne kody emocjonalne" zmagazynowane były wewnątrz wzorców komórkowych i w Matriksie Duszy. Mała ich część pozostawiona została w działaniu, dając ludziom dostęp do niewielkiej ilości danych z Matriksu Duszy, oraz służąc do dostarczenia wystarczających podstaw, zapewniających właściwe funkcjonowanie organizmu w sensie przetrwania. Zmagazynowane kody emocjonalne, wraz z innymi, utrzymywane były w człowieku  wewnątrz struktury komórkowej tak, że kiedy organizm ewoluował, kody te mogły zostać ponownie złożone i zintegrowane wewnątrz wiedzy wzrastającej świadomości. W chwili, kiedy człowiek z czasem ewoluowałby, za pośrednictwem impulsów z Matriksu Duszy, aktywowane zostałyby określone wzorce kodów i wprawiony zostałby w ruch kolejny etap wzrostu. Poprzez procesy aktywacji Kodów Keylonta, gatunek wasz rozwinął się ze swojej wcześniejszej, cofniętej w rozwoju formy względnej prostoty, w złożoną, zorientowaną intelektualnie formę, którą nosicie obecnie. W miarę, jak wzrastaliście, wzrastała również wasza zdolność do połączenia emocjonalnych częstotliwości, a wraz z waszym postępem w czasie, aktywowane zostały większe ilości tych utajonych kodów. Wewnątrz cząsteczek tych utajonych kodów, zmagazynowana jest wielka siła i świadomość i jest to właśnie ta siła, którą dojrzewający intelekt wyczuł, kiedy zaczął obserwować i definiować cechę percepcji, którą nazywacie Emocje.
     Wzrastający intelekt emocji wydawał się być "chaotyczny", niesolidny i "podejrzany". Intelekt rozwinął się w "logiczną" siłę myślenia, którą używacie obecnie do rozszyfrowywania rzeczywistości, lecz logika ta wykorzystywała pobieranie danych tylko od pięciu, znanych wam obecnie zmysłów. Od czuciowe dane oraz świadomość przynoszona przez siedem innych Wyższych Zmysłów (lub "zmysłów wyższej częstotliwości") zostały zablokowane przed logicznym umysłem przez organizm biologiczny, którego narządy nie posiadały mechanizmów potrzebnych do połączenia we wzorce tych danych wyższych zmysłów. Narządy te nie ewoluowałyby w strukturę fizyczną, dopóki utajone kody nie zostałyby aktywowane przez Matriks Duszy. Tak więc logika rozwinęła się, ale była to niedogodność, gdyż pula informacji, z której wyciągała wnioski, była ograniczona przez biologiczną niedojrzałość ludzkiej formy.