Stertę śmieci w oceanie!

,,Kryonie, mamy taką stertę śmieci w oceanie!” Zapytam się was teraz: Chcecie mi przez to powiedzieć, że ocean jeszcze wczoraj był czysty, a dzisiaj się budzicie i macie stertę śmieci wielkości Teksasu? Odpowiecie mi wtedy – „No nieeee, ta sterta już tam sobie pływa od pewnego czasu!” - A jak długo? Oto odpowiedź: „Od dnia, kiedy wynaleziono plastik!” Tak, to się ciągnie tak długo; czyli od osiemdziesięciu, dziewięćdziesięciu lat! Sterta śmieci więc rosła w oceanie od tak dawna. Kochani, ona wcale nie pojawiła się ni z tego, ni z owego. Coś innego jednakże się pojawiło bardzo nagle, właśnie zwróciliście na to zjawisko uwagę! Sterta śmieci nie jest niczym nowym, ona istniała i dziesięć lat temu i piętnaście, ale wtedy nikt się tym nie przejmował. A teraz tak! Kochani, tak właśnie wygląda ewolucja świadomości. Budzicie się do troski o los planety, o siebie oraz o losy samego istnienia. To jest zjawisko globalne i wszyscy o tym mówią w mediach, choć samo zjawisko istnieje już od dziesiątków lat. Plama sobie rosła i rosła, a wy dopiero teraz ją odkryliście.
A to wcale nie tak. Teraz wszyscy o tym wiedzą i teraz ktoś podejmie decyzję, co z tym robić dalej. Czy w tym celu potrzeba jakichś nowych wynalazków? Nie, nie zupełnie. To zadanie jest stosunkowo proste, potrzeba wam na to funduszy, aby zacząć te śmieci sprzątać. Powiecie mi: „Ta powierzchnia jest zbyt wielka, żeby ją tak sobie posprzątać”. Jeśli się do tego zabierzecie na większą skalę i będziecie w tym wytrwali, to z upływem czasu ona się zacznie zmniejszać i nadejdzie taki dzień, kiedy będziecie świętować fakt, że jej już nie ma. A wszystkiego dokonacie sami, dzięki temu, że ktoś będzie ten wysiłek wspierać finansowo i tym kimś będą ludzie na planecie. To jest właśnie różnica. Zachowujecie się tak, jakbyście dopiero zauważyli coś, co mieliście pod nosem od dawna. Dlaczego? Bowiem wzrasta wasza świadomość i uważność. Zaczyna wam na tym zależeć. Świadomość! Hmmm…”.
- Kryon





Tł. Julita Gonera 

 

 ,,Musicie zrozumieć, że wielowymiarowość może nie wydawać się wam oczywista, możecie się głowić, jak to się dzieje, że wasza dusza może istnieć na raz w tylu fragmentach, będąc częścią tożsamości tak wielu innych ludzi, a przecież jak wam już o tym mówiliśmy, właśnie na tym polega cały plan! Na tym polega system, kiedy ktoś odchodzi, to biorąc ostatni oddech pozostają z wami, aż do waszego ostatniego tchu. Oni wtedy istnieją w odmiennej formie, ale ich świadomość niemalże się „przykleja” do waszej. To dlatego niektórzy z was wciąż czują ich zapach, wciąż ich widzą, a inni na zawsze pozostają pogrążeni w żałobie i nie rozumieją, że ci ludzie nadal są z wami i wyciągają do was ręce, mówiąc: „Popatrz, przecież wciąż jestem z tobą! Przestań więc się smucić i pogrążać w żałobie. Jestem wciąż przy tobie, jestem wciąż przy tobie!” Wy tak samo zostaniecie w życiu swoich dzieci oraz w życiu osób, które kochacie. To jest doprawdy piękny system i choć będziecie się o to kłócili, a duchowi intelektualiści będą krzyczeć:- „Kryonie, zaraz, zaraz, jak dusza może przejść przez zasłonę i powrócić ponownie na Ziemię i w tym samym czasie wciąż być ze mną? To jest bezsensowne!” I macie rację! W czterech wymiarach to jest bezsensowne. To jest bezsensowne dla uduchowionych intelektualistów, dla których wszystko musi być poszufladkowane, którzy są przekonani, że to co widzą i co mogą zmierzyć, to wszystko, co jest. Rzeczy jednak są o wiele bardziej wspaniałe i wielowymiarowe. Wszystko jest szeroko otwarte i piękne. Pragnę wam to powtórzyć jeszcze raz: tutaj kryje się dla was tak wiele więcej, niż się wam wydaje, a wszystko po to, aby wam dodać otuchy, zapewnić uzdrowienie, aby ukoić, kiedy jest wam smutno. To wszystko istnieje tu i teraz, okalając was w znajdujących się wokół was wymiarach, niezależnie od tego, czy potraficie je dostrzec, czy nie”.
- Kryon
Tł. Julita Gonera